Strona główna Pracownicy Kierownik katedry
 

Kierownik Katedry Inżynierii Systemów Technicznych i Informatycznych

prof. dr hab. inż. dr h.c. mult. Wojciech Kacalak


Pokój: 36 bud.A
E-mail: wojciech.kacalak@tu.koszalin.pl
Tel: (094) 3478 101
Fax: (094) 3478 485
PLIKI DO POBRANIA
  1. Charakterystyka dorobku naukowego - 2014
  2. Wykaz publikacji naukowych i patentów ukierunkowanych na zastosowania przemysłowe
  3. Wykaz publikacji z uzyskanym współczynnikiem Impact Factor

Charakterystyka dorobku naukowego

Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w Instytucie Budowy Maszyn i Automatyzacji Politechniki Wrocławskiej w 1974 roku. Praca doktorska została wyrżniona. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 1978 roku na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej. Osiągnięcia naukowe zawarte w rozprawie habilitacyjnej zostały wyrżnione nagrodą indywidualną Ministra Szkolnictwa Wyższego. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 1989 roku. W 1991 roku został mianowany na stanowisko profesora zwyczajnego.

Informacje podstawowe

Prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak, lat 69, absolwent Politechniki Łódzkiej(1970). Studia ukończył z wyrżnieniem i nagrodą w konkursie na najlepszego studenta łdzkiego środowiska akademickiego (laureat „Złotej Łódki“).

Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w Instytucie Budowy Maszyn i Automatyzacji Politechniki Wrocławskiej w 1974 roku. Praca doktorska została wyrżniona.

Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 1978 roku na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej. Osiągnięcia naukowe zawarte w rozprawie habilitacyjnej zostały wyrżnione nagrodą indywidualną Ministra Szkolnictwa Wyższego.

Tytuł naukowy profesora uzyskał w 1989 roku. W 1991 roku został mianowany na stanowisko profesora zwyczajnego.

Od 39 lat jest pracownikiem Politechniki Koszalińskiej. W latach 1978-1981 był prorektorem ds. kształcenia. Od 1982 roku przez dwie kadencje pełnił funkcję dziekana Wydziału Mechanicznego, następnie pełnił funkcję prorektora ds. nauki.

W okresie 1993-1999 pełnił funkcję rektora. W 1996 roku Uczelnia została przekształcona w Politechnikę Koszalińską. W latach 1993-1999 nastąpił bardzo istotny rozwój Uczelni. Powstały nowe kierunki studiów magisterskich, utworzono nowe wydziały, powstał Park Naukowo-Technologiczny, trzykrotnie wzrosła liczba profesorów i doktorów habilitowanych, uzyskano kolejne uprawnienia do nadawania stopni naukowych. Liczba studentów wzrosła do 17000.

Politechnika uzyskała status i znaczenie dobrej i dużej uczelni akademickiej, uznanie wśród innych ośrodków naukowych. Bardzo korzystnie rozwinęła się naukowa i dydaktyczna współpraca międzynarodowa. Koszalin stał się miastem akademickim, a Uczelnia rozwinęła swoją funkcję i rolę centrum rozwoju i współpracy regionalnej.

Prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak od 1999 roku do 2005 pełnił funkcję dziekana Wydziału Mechanicznego. Kieruje Katedrą Mechaniki Precyzyjnej.

W okresie pełnienia funkcji dziekana Wydział Mechaniczny uzyskał uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego, a Wydział i Politechnika dzięki temu wiele dodatkowych uprawnień akademickich. Wydział Mechaniczny rozpoczął kształcenie na studiach doktoranckich. Politechnika nadała pierwsze tytuły i najwyższe akademickie godności doktora honoris causa.

Prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak jest członkiem Komitetu Budowy Maszyn Oddziału PAN w Poznaniu, członkiem Sekcji Technologii Maszyn i Sekcji Mechatroniki Komitetu Budowy Maszyn PAN, członkiem Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, Polskiego Towarzystwa Informatycznego oraz uczestnikiem komitetów kilku innych stowarzyszeń naukowych. Przez wiele lat był przewodniczącym rady naukowej Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Obrabiarek i Urządzeń Specjalnych w Poznaniu.

Od 2007 roku jest zastępcą przewodniczącego Komitetu Budowy Maszyn Polskiej Akademii Nauk.

Od 1999 był członkiem sekcji T07D Komitetu Badań Naukowych, a od 2000 roku do roku 2002 jej przewodniczącym. Jest ekspertem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju w Warszawie, ekspertem Narodowego Centrum Nauki w Krakowie oraz Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości w Warszawie.

Aktywnie uczestniczył w zespołach programowych Ministerstwa Edukacji Narodowej (Zespół dydaktyczny MECHANIKA). Aktywnie pracował w Komisji ds. Standardów Kształcenia w Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Akademickich. Jest członkiem Gesellschaft für Angewandte Mathematik und Mechanik „GAMM“, członkiem kilkudziesięciu komitetów naukowych konferencji krajowych i zagranicznych. 

Prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak był przewodniczącym i członkiem rad programowych wielu prestiżowych konferencji. Jest członkiem Rady Naukowej czasopisma ?Mechanik? oraz czasopisma Archiwum Technologii Maszyn i Automatyzacji.

Współpracuje z ośrodkami naukowymi w Niemczech, Francji i na Węgrzech, a wraz ze swoimi współpracownikami z ośrodkami akademickimi w Hiszpanii, Francji, Stanach Zjednoczonych, Chinach i Rosji. Szczególnie owocna jest współpraca z Thomasem G. Mathia dyrektorem naukowym zespołów „Surface Topography & Abrasion” - In Laboratory of Tribology and Dynamics of Systems, rektorem Ecole Nationale d'Ingénieurs de St. Etienne, której efektem jest wiele wspólnych prac naukowych i publikacji.

Prof. dr hab. inż. współpracuje również z licznymi zespołami krajowymi, a zwłaszcza z zespołami kierowanymi przez profesorów: Jana Kaczmarka† z PAN, Krzysztofa Marchelka i Stefana Berczyńskiego, Mirosława Pajora z Zachodniopomorskiego Uniwersytetu w Szczecinie, Józefa Gawlika, Wojciecha Zębali, Adama Ruszaja, Czesława Niżankowskiego z Politechniki Krakowskiej, Adama Hamrola, Jana Żurka, Mieczysława Kawalca, Romana Stańka, Michała Wieczorowskiego z Politechniki Poznańskiej, Bogdana Kruszyńskiego, Andrzeja Gołąbczaka, Tadeusza Marciniaka, Mirosława Urbaniaka z Politechniki Łódzkiej, Edwarda Chlebusa, Henryka Żebrowskiego, Jana Kocha z Politechniki Wrocławskiej, Mieczysława Marciniaka i Lucjana Dąbrowskiego z Politechniki Warszawskiej, Kazimierza Oczosia†, Tadeusza Markowskiego, Andrzeja Kawalca, Janusza Porzyckiego z Politechniki Rzeszowskiej, Stanisława Adamczaka z Politechniki Świętokrzyskiej, Włodzimierza Przybylskiego, Adama Barylskiego z Politechniki Gdańskiej, Jana Kosmola z Politechniki Śląskiej.

Wiele efektów naukowych oraz wdrożeniowych jest efektem współpracy z organizacjami przemysłowymi między innymi: Tyrolit Schleifmittelwerke Swarovski K.G. Austria, GHW Grote & Hartmann GmbH w Wuppertalu, Niemcy, Zakład Wytwarzania Artykułów Ściernych ANDRE ABRASIVE ARTICLES Robert Andre, a ponadto z licznymi zakładami i centrami badawczymi przemysłu narzędziowego, produkcji obrabiarek i urządzeń technologicznych, przemysłu obronnego, samochodowego i maszyn roboczych.

Przez 15 lat prof. W. Kacalak pełnił funkcję przewodniczącego Środkowopomorskiej Rady Naczelnej Organizacji Technicznej. Był członkiem zespołu ds. strategii rozwoju Regionu. Brał udział w wielu pracach zmierzających do opracowania strategii i programów rozwoju Pomorza Środkowego. Jest autorem wielu opracowań na rzecz integracji, samodzielności i rozwoju Pomorza Środkowego. Prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak wielokrotnie przewodniczył komisjom konkursowym w konkursach technicznych i edukacyjnych. Wielokrotnie był wyróżniany tytułem najlepszego dydaktyka.

Prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak od 2003 roku jest prezesem Koszalińskiego Towarzystwa Naukowego.

W grudniu 2012 roku prof. Wojciech Kacalak został w wyniku wyborów członkiem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów.

Dziedzina prac naukowych

Dziedziną prac naukowych prof. dr hab. inż. Wojciecha Kacalaka jest mechanika precyzyjna  technologia maszyn, specjalnością naukową jest mechatronika, diagnostyka, optymalizacja i automatyzacja procesów mikroobróbki oraz procesów bardzo dokładnej obróbki ściernej, w tym zwłaszcza materiałów trudno obrabialnych, a także budowa i eksploatacja precyzyjnych urządzeń technologicznych.

Od ponad 15 już lat większość prac naukowych prof. Wojciecha Kacalaka dotyczy teoretycznych i doświadczalnych podstaw zastosowań sztucznej inteligencji w budowie i eksploatacji maszyn, a w tym przede wszystkim zastosowań sztucznych sieci neuronowych, metod i zastosowań teorii zbiorów rozmytych i logiki rozmytej, a także hybrydowych, inteligentnych systemów diagnostyki, kompensacji zakłceń oraz optymalizacji procesów i systemów technicznych.

Dorobek naukowy

Dorobek naukowy prof. dr hab. inż. Wojciecha Kacalaka, w syntetycznym zestawieniu, jest następujący:

  1. Wykształcenie szkoły naukowej w zakresie nowych metod precyzyjnej obróbki ściernej oraz zastosowań sztucznej inteligencji w technologii maszyn. W trzech zespołach, które zostały stworzone i ukształtowane przez prof. dr hab. inż. Wojciecha Kacalaka, pracuje ponad 30 pracowników naukowych i doktorantów, w tym 3 profesorów, 6 doktorów habilitowanych, 12 doktorów i kilkunastu doktorantów.
  2. Promotor 17 doktorów (w tym 14 prac doktorskich wyróżnionych).
  3. Siedmiu pracowników zespołów kierowanych przez prof. dr hab. inż. Wojciecha Kacalaka uzyskało stopnie naukowe doktora habilitowanego.
  4. Autor i współautor 300 publikacji naukowych, w tym 3 monografii autorskich, ponad 90 publikacji zagranicznych w czasopismach i wydawnictwach o światowym zasięgu.
  5. Opinie dotyczące nadania tytułów i godności doktora honoris causa
    1. Opinia o dorobku naukowym, efektach kształcenia kadr naukowych, reprezentacji nauki polskiej i współpracy międzynarodowej oraz o osiągnięciach dydaktycznych i organizacyjnych prof. zw. dr hab. inż. dr h.c. Jana Kocha z POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ w związku z postępowaniem o nadanie tytułu i godności doktora honoris causa POLITECHNIKI SZCZECIŃSKIEJ – 01/2002.
    2. Opinia o dorobku naukowym, efektach kształcenia kadr naukowych, reprezentacji nauki polskiej i współpracy międzynarodowej oraz o osiągnięciach dydaktycznych i organizacyjnych prof. zw. dr inż. dr h.c. Jerzego Wojciecha Doerffera z POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ, w związku z postępowaniem o nadanie tytułu i godności doktora honoris causa POLITECHNIKI SZCZECIŃSKIEJ - 03/2003.
    3. Uzasadnienie wniosku o nadanie tytułu i godności doktora honoris causa POLITECHNIKI KOSZALIŃSKIEJ prof. zw. dr hab. inż. dr h.c. Janowi Kaczmarkowi z POLSKIEJ AKADEMII NAUK – 06/2003.
    4. Uzasadnienie wniosku o nadanie tytułu i godności doktora honoris causa POLITECHNIKI KOSZALIŃSKIEJ prof. zw. dr hab. inż. dr h.c. Henrykowi Hawrylakowi z  POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ – 04/2005.
    5. Uzasadnienie wniosku o nadanie tytułu i godności doktora honoris causa POLITECHNIKI KOSZALIŃSKIEJ dla prof. dr hab. inż. Pierre Joseph Marché z INSTYTUTU TECHNOLOGICZNEGO W BOURGES (UNIWERSYTET W ORLEANIE) i PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY INŻYNIERSKIEJ W BOURGES – 05/2005.
    6. Opinia o dorobku naukowym, efektach kształcenia kadr naukowych, reprezentacji nauki polskiej i współpracy międzynarodowej oraz o osiągnięciach dydaktycznych i organizacyjnych prof. zw. dr hab. inż. Krzysztofa Marchelka z POLITECHNIKI SZCZECIŃSKIEJ w związku z postępowaniem o nadanie tytułu i godności doktora honoris causa  POLITECHNIKI POZNAŃSKIEJ - 06/2006.
  6. Ponad 80 recenzji wniosków o nadanie tytułu naukowego, nadanie stopnia naukowego doktora habilitowanego i doktora, w tym recenzje w przewodach zagranicznych.
  7. Ponad 280 recenzji dorobku naukowego, monografii, artykułów naukowych, w tym ponad 140 recenzji projektów badawczych (KBN) MNiSZW.
  8. 75 raportów i kompleksowych opracowań naukowych.
  9. Autor i współautor 81 patentów (ponad 50% opatentowanych rozwiązań zostało wykorzystanych w budowie narzędzi, przekładni, zautomatyzowanych urządzeń technologicznych i oprzyrządowania technologicznego).
  10. Dziesię? ważnych kompleksowych wdrożeń przemysłowych.
  11. Trzy nowe Polskie Normy dotyczące nowych metod badań narzędzi do obróbki ściernej i narzędzi do obróbki uzębień.
  12. Złoty Medal Targów w Lipsku w dziedzinie zautomatyzowanych urządzeń technologicznych.

Kształcenie kadr naukowych

Prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak jest promotorem 17 doktorów (w tym 14 prac doktorskich zostało wyrżnionych).

WYKAZ WYPROMOWANYCH DOKTORÓW

  1. Dr inż. Piotr Stępień, „WYBRANE ZAGADNIENIA PROCESU KSZTAŁTOWANIA TOPOGRAFII POWIERZCHNI SZLIFOWANEJ”, 1984, Politechnika Wrocławska. (obecnie dr hab. prof. nazw. Politechniki Koszalińskiej).
  2. Dr inż. Stanisława Plichta, „ZMIANY TOPOGRAFII ROBOCZEJ POWIERZCHNI ŚCIERNICY PODCZAS SZLIFOWANIA I ICH WPŁYW NA WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNE WARSTWY WIERZCHNIEJ PRZEDMIOTÓW”, 1987, Politechnika Wrocławska.
  3. Dr inż. Zdzisław Pluta, „WYBRANE ZAGADNIENIA PROCESU SKRAWANIA POJEDYNCZYM ZIARNEM ŚCIERNYM UTWIERDZONYM PODATNIE”, 1988, Politechnika Wrocławska.
  4. Dr inż. Andrzej Czyżniewski, „WPŁYW DOKŁADNOŚCI WYKONANIA FREZÓW ŚLIMAKOWYCH NA ZUŻYCIE I TRWAŁOŚĆ OSTRZY POKRYTYCH WARSTWĄ AZOTKU TYTANU”, 1999, Politechnika Koszalińska.
  5. Dr inż. Błażej Bałasz, „ANALIZA KSZTAŁTOWANIA TOPOGRAFII POWIERZCHNI PRZEDMIOTU I OBCIĄŻENIA ZIAREN AKTYWNYCH W PROCESIE SZLIFOWANIA”, 2003, Politechnika Koszalińska.
  6. Dr inż. Tomasz Królikowski, „ANALIZA WPŁYWU MIKRO- I MAKROTOPGRAFII POWIERZCHNI CZYNNEJ ŚCIERNICY NA CECHY ENERGETYCZNE PROCESÓW SZLIFOWANIA”, 2003, Politechnika Koszalińska.
  7. Dr Dariusz Pielka, „WYBRANE PROBLEMY ZASTOSOWAŃ SZTUCZNYCH SIECI NEURONOWYCH DO OPTYMALIZACJI TRAJEKTORII PRZEMIESZCZEŃ NARZĘDZI W PROCESACH TECHNOLOGICZNYCH”, 2003, Politechnika Koszalińska.
  8. Dr inż. Maciej Majewski, „INTELIGENTNY SYSTEM OBUSTRONNEJ GŁOSOWEJ KOMUNIKACJI URZĄDZEŃ TECHNOLOGICZNYCH Z OPERATOREM W ZAUTOMATYZOWANYCH PROCESACH SZLIFOWANIA MAŁYCH ELEMENTÓW CERAMICZNYCH”, 2004, Politechnika Koszalińska. (rozprawa habilitacyjna po recenzjach wydawniczych).
  9. Dr inż. Dariusz Lipiński, „NADZOROWANIE JAKOŚCI W PROCESACH AUTOMATYCZNEGO SZLIFOWANIA MAŁYCH ELEMENTÓW CERAMICZNYCH Z WYKORZYSTANIEM METOD SZTUCZNEJ INTELIGENCJI”, 2005, Politechnika Koszalińska.
  10. Dr inż. Tomasz Szatkiewicz, „HYBRYDOWY, ADAPTACYJNY SYSTEM OPTYMALIZACJI PRZEMIESZCZEŃ WZGLĘDNYCH NARZĘDZI I PRZEDMIOTÓW W SYSTEMACH TECHNOLOGICZNYCH”, 2005, Politechnika Koszalińska.
  11. Dr inż. Mariusz Kasprzyk, „PROBABILISTYCZNE MODELE TRWAŁOŚCI I ZUŻYCIA ŚCIERNIC Z ZIARNAMI Z ELEKTROKORUNDU SZLACHETNEGO”, 2005, Politechnika Koszalińska.
  12. Dr inż. Daniel Biedny, „PODSTAWY REGULACJI LUZU BOCZNEGO I DOBORU PARAMETRÓW GEOMETRYCZNYCH PRZEKŁADNI ŚLIMAKOWEJ ZE ŚLIMAKIEM STREFOWO PODATNYM OSIOWO I PROMIENIOWO”, 2007, Politechnika Koszalińska.
  13. Dr inż. Sławomir Makuch, „ANALIZA PROCESÓW WYGŁADZANIA ELASTYCZNYMI NARZĘDZIAMI ŚCIERNYMI O PODATNOŚCI ZRÓŻNICOWANEJ LOKALNIE”, 2008, Politechnika Koszalińska.
  14. Dr inż. Ryszard Ściegienka, „PODSTAWY DOBORU WARUNKÓW I PARAMETRÓW PROCESU MIKROWYGŁADZANIA POWIERZCHNI Z ZASTOSOWANIEM FOLIOWYCH TAŚM ŚCIERNYCH”, 2008, Politechnika Koszalińska.
  15. Dr inż. Artur Bernat, „OCENA CECH STEREOMETRYCZNYCH POWIERZCHNI NARZĘDZI ŚCIERNYCH NA PODSTAWIE DANYCH, ZAWARTYCH W OBRAZACH TYCH POWIERZCHNI”, 2010, Politechnika Koszalińska.
  16. Dr inż. Robert Tomkowski, „ANALIZA CECH STEREOMETRYCZNYCH POWIERZCHNI PO OBRÓBCE ŚCIERNEJ Z ZASTOSOWANIEM NOWYCH PARAMETRÓW OCENY”, 2013, Politechnika Koszalińska.
  17. Dr inż. Katarzyna Tandecka, „BADANIA PROCESÓW MIKROWYGŁADZANIA Z ZASTOSOWANIEM FOLII ŚCIERNYCH O NIECIĄGŁEJ POWIERZCHNI ORAZ ROLEK DOCISKOWYCH O STREFOWO ZMIENNEJ PODATNOŚCI”, 2014, Politechnika Koszalińska.

Najważniejsze osiągnięcia naukowe

Osiągnięciami naukowymi, które uzyskały potwierdzenie swojej nowości i znaczenia poprzez wyrżnienia nagrodami Ministra Edukacji Narodowej, wyrżnienia w konkursach krajowych lub międzynarodowych, albo znaczącym zasięgiem publikacji zagranicznych są między innymi:

  1. Opracowanie nowych metod w pełni zautomatyzowanego, precyzyjnego szlifowania elementów z materiałów trudno obrabialnych, stosowanych w przemyśle elektronicznym.
  2. Opracowanie wielu generacji zautomatyzowanych urządzeń do szlifowania elementów ceramicznych.
  3. Opracowanie podstaw optymalizacji procesów szlifowania i wygładzania z uwzględnieniem probabilistycznego charakteru procesu i stochastycznie zmiennych warunków realizacji.
  4. Opracowanie niekonwencjonalnych narzędzi ściernych o budowie warstwowej, pakietowej z agregatami ściernymi oraz strefowo zrżnicowanymi właściwościami.
  5. Opracowanie nowych metod kontroli kształtu stożkopochodnych powierzchni śrubowych.
  6. Opracowanie teoretycznych i doświadczalnych podstaw konstrukcji i technologii precyzyjnych, bezluzowych przekładni ślimakowych.
  7. Opracowanie podstaw oceny właściwości narzędzi ściernych, z uwzględnieniem probabilistycznych cech ich budowy, zużywania się i stochastycznie zmiennych warunków ich eksploatacji.
  8. Opracowanie podstaw nowych metod intensyfikacji procesów szlifowania trudno obrabialnych materiałów ceramicznych.
  9. Opracowanie nowych głowic do mikrowygładzania powierzchni otworów foliowymi taśmami ściernymi.
  10. Opracowanie unikatowego stanowiska badawczego do badań procesu mikroskrawania w prżni, w rżnych atmosferach i w bardzo niskich temperaturach.
  11. Opracowanie kompleksowej charakterystyki procesu mikroskrawania materiałów trudno obrabialnych, z określeniem wpływu ekstremalnych warunków pracy ziarna, a zwłaszcza badania procesów mikroskrawania w niskich temperaturach (do 78 K) oraz w prżni.
  12. Opracowanie podstaw optymalizacji cykli zautomatyzowanej obróbki wielonarzędziowej z uwzględnieniem zrżnicowanej wydajności szlifowania i zmian stanu czynnych powierzchni wszystkich ściernic w układzie technologicznym.
  13. Opracowanie nowej, efektywnej odmiany algorytmu konkurencyjnego uczenia sztucznych sieci neuronowych bez nadzorowania.
  14. Opracowanie nowych inteligentnych systemów minimalizacji niedokładności i kompensacji zakłceń w procesach precyzyjnego szlifowania.
  15. Opracowanie nowych inteligentnych systemów diagnostyki w procesach precyzyjnego szlifowania.
  16. Opracowanie inteligentnego systemu minimalizacji odkształceń cieplnych i kompensacji odchyłek położenia ściernicy i przedmiotu w procesie precyzyjnego szlifowania długich powierzchni śrubowych.
  17. Opracowanie inteligentnego systemu minimalizacji odkształceń mechanicznych i wyrównywania obciążeń przedmiotów w układzie obróbkowym z wieloma ściernicami diamentowymi oraz kompensacji odchyłek położenia ściernicy i przedmiotu w procesie zautomatyzowanego precyzyjnego szlifowania małych elementów ceramicznych.
  18. Opracowanie podstaw tworzenia zbiorów parametrów do oceny cech stereometrycznych powierzchni technicznych o cechach komplementarności, wysokiej zdolności klasyfikacyjnej i dużej przydatności technologicznej.
  19. Opracowanie pakietu do modelowania i symulacji procesów obróbki ściernej z uwzględnieniem zaawansowanych metod modelowania kształtu i położenia ziaren ściernych, probabilistycznych cech ich zużycia i wykruszeń, stereometrii śladów skrawania i wypływek oraz kinematyki, a także skutków różnorodnych zakłóceń.
  20. Opracowanie podstaw budowy interaktywnych systemów wspomagania projektowania z zastosowaniem symbolicznego zapisu cech projektowanych elementów i zautomatyzowanym tworzeniem graficznej reprezentacji projektu z wykorzystaniem sztucznej inteligencji i metod twórczego rozwiązywania problemów.
  21. Opracowanie wielu obrabiarek i urządzeń wdrożonych do produkcji: nowych gładzarek, szlifierek do zaworów i głowic oraz blików silników spalinowych, sprężarek, pomp do hydrauliki siłowej i hydraulicznych urządzeń ratowniczych.

 Najważniejsze zastosowania wyników badań

Do najważniejszych wdrożeń przemysłowych można zaliczyć:

  1. Zastosowania nowych metod precyzyjnego, zautomatyzowanego szlifowania małych elementów z materiałów trudno obrabialnych, w przemyśle elektronicznym.
  2. Opracowanie i wdrożenie wielu generacji automatycznych linii do precyzyjnej obróbki ceramiki i piezoceramiki.
  3. Opracowanie i wdrożenie hydraulicznej gładzarki do cylindrów z bezstopniową regulacją parametrów kinematycznych i nacisków roboczych.
  4. Współautorstwo i współpraca w opracowaniu i wdrożeniu rodziny zasilaczy elektrohydraulicznych o ciśnieniu 63 MPa.
  5. Współautorstwo i współpraca w opracowaniu szlifierki do głowic i bloków silników spalinowych.
  6. Współautorstwo i współpraca w opracowaniu szlifierki do zaworów.
  7. Współautorstwo i współpraca w opracowaniu pomp hydraulicznych o ciśnieniu do 63 MPa.
  8. Współautorstwo i współpraca w opracowaniu pras i rozpieraczy hydraulicznych.
  9. Współautorstwo i współpraca w opracowaniu sprężarki z wirującym tłokiem.
  10. Opracowanie i zastosowanie w badaniach naukowych wielu kompleksowych stanowisk badawczych.
  11. Opracowanie i zastosowanie w pracach naukowych wielu programów obliczeniowych i narzędziowych napisanych w języku C/C++.
  12. Opracowanie 3 Polskich Norm dotyczących narzędzi do obróbki ściernej i obróbki wiórowej kół zębatych.

 Ważniejsze wyróżnienia

  • Pięć nagród Ministra za osiągnięcia w działalności naukowej, w tym dwie nagrody stopnia II.
  • Dwie nagrody Ministra za osiągnięcia w działalności dydaktycznej.
  • Pięć nagród Ministra za osiągnięcia organizacyjne związane z rozwojem Politechniki Koszalińskiej.
  • tytuł I vice-Mistrza Techniki NOT w krajowym konkursie "na wybitne osiągnięcia w dziedzinie techniki".
  • Nagroda Prezydenta Miasta Koszalina za osiągnięcia w rozwoju regionu i miasta.
  • Wyrżnienie „Menadżer Pomorza Środkowego„.
  • Dwukrotne wyrżnienie "za wybitne osiągnięcia wynalazcze" - Złota Odznaka ‘DEDAL’.
  • Dziewięć nagród w regionalnych konkursach NOT w zakresie wdrożeń nowej techniki.
  • Złoty Medal Targów w Lipsku w dziedzinie zautomatyzowanych urządzeń technologicznych,
  • Wyrżnienie tytułem „Człowiek roku” na Pomorzu Środkowym,
  • Wyrżnienia w konkursach studenckich na najlepszego dydaktyka.

Publikacje i cytowania publikacji

  • Revue d’automatique et de productique appliquées. Journal of Automation and CIM, Hermes, Francja,
  • Intelligent Engineering Systems Through Artificial Neural Networks. ASME Press, USA,
  • VDI Berichte - Bearbeitung neuer Werkstoffe, VDI Verlag, Düsseldorf, Niemcy,
  • Werkstatt und Betrieb - Zeitschrift für Maschinenbau, Konstruktion und Fertigung, Carl Hanser Verlag, Niemcy,
  • Industrie Diamanten Rundschau - IDR Düsseldorf, Niemcy,
  • Zeitschrift für Industrielle Fertigung - Spanende Fertigung, Springer-Verlag, Berlin, Heidelgerg, Nowy Jork, Tokio,
  • WT Produktion und Management, Springer-Verlag, Berlin, Heidelgerg, Nowy Jork, Londyn, Paryż, Tokio,
  • Zeitschrift für Angewandte Mathematik und Mechanik. Gesellschaft für Angewandte Mathematik und Mechanik,
  • Springer Lecture Notes in Computer Science, Springer-Verlag Berlin, Heidelberg, New York,
  • Advances in Soft Computing, Springer-Verlag Berlin, Heidelberg, New York,
  • Elsevier  Knowledge Based Systems,
  • Springer Lectures Notes in Artificial Intelligence, Series on Intelligent Engineering Systems & ANN,
  • Engineering Mechanics International Journal for Theoretical and Applied Mechanics,
  • Innowacyjne rozwiązania projektowe oraz patenty są często cytowane w opisach patentowych urzędów patentowych w Stanach Zjednoczonych i Niemczech.
DziedzinaPublikacjeProjektyPatentyMateriały dydaktyczneInne

(094) 347 83 51 / (094) 347 84 85 / kmp@tu.koszalin.pl